MUCHY: Drugi debiut Much

W 2007 roku ich debiutancka płyta „Terroromans” została uznana za Płytę Roku m.in. przez słuchaczy Trójki i magazyn muzyczny „Pulp”. Ich specjalność to celne opisywanie związków międzyludzkich i polskiej rzeczywistości. Gitarowe granie przeplatają klawiszami w stylu lat 80., a całość spajają przebojowymi melodiami. Alternatywny pop, który wyznacza wysokie standardy na polskiej scenie niezależnej.

Zespół Muchy swój drugi album „Notoryczni debiutanci” wydaje 8 marca, a 19 marca zagra jedyny koncert na Śląsku, w Rondzie Sztuki. Z tej okazji poprosiliśmy Michała Wiraszko, wokalistę grupy, o wypełnienie kwestionariusza.

Śpiewam i komponuję, ponieważ... W IV klasie wyrzucono mnie ze szkoły muzycznej, a w klasie VII – za śmianie na medytacji – z aikido. Te i inne tego typu zdarzenia każą pamiętać, że należy się poświęcać temu, co chce się w życiu robić najbardziej, w sposób najbliższy własnej naturze.

Najgorszy zawód, jaki musiałem wykonywać w życiu, to... Pakowacz w fabryce leków w Dublinie.

Moja wymarzona kolaboracja muzyczna byłaby... Z Bowiem albo Gainsbourgiem, a z realnych – z Peją.

W muzyce najczęściej szukam... Emocji.

W muzyce najczęściej znajduję... Emocje.

3 płyty, które kojarzą mi się z miłością... Junior Boys „So This Is Goodbye”, Alphaville „Forever Young”, Air „Virgin Suicides (OST)”.

3 płyty, które kojarzą mi się z wiosną... The Doors „Waiting For The Sun”, Braty z Rakemna „Fusy precz”, John Zorn „The Circle Maker”.

W polskim muzycznym szołbiznesie najbardziej mnie irytuje... Amatorka i niedorozwój względem rynków zachodnich.

W polskim muzycznym szołbiznesie najbardziej mnie rajcuje... Obserwacja rozwoju i zmian w każdym jego wymiarze.

Jeśli śpiewa kobieta, to najchętniej słucham... Annie Lennox.

Jeśli śpiewa mężczyzna, to najchętniej słucham... Morrisseya.

Moje antytypy w polskiej muzyce to... Automatyczne playlisty stacji radiowych, repertuar większości polskich oddziałów telewizji muzycznych.

Moje typy w młodej polskiej muzyce to... Catz ‘N Dogz, Masecki, Kamp!, Superxiu. Choć trudno mi stawać w roli oceniającego.

Mój kręgosłup literacki tworzą... Beckett, Baudelaire, Bukowski, Gałczyński, Wiech, Hłasko, a właściwie głównie tekściarze piosenkowi.

Najgorszy koncert w moim życiu miał miejsce... Jesienią 2005 roku w warszawskiej Proximie. Tragedia pod każdym względem – spokojnie mógłby być powodem rozpadu każdego początkującego zespołu. Poprzedzaliśmy Komety i Andy (przyjmijcie przeprosiny). W roli widza dobrze czuję się na większości koncertów, choćby z ciekawości.

Najlepszy koncert w moim życiu... Jest jeszcze przede mną. W roli widza, mam nadzieję, również.

Główna cecha mojego charakteru... To upór.

Obecny stan mojego umysłu... Wynika wprost z dobiegającej szczęśliwego końca kwartalnej prenumeraty śniegu, a biorytm na dziś jednoznacznie wskazuje przewagę emo nad intelektem.

Śląsk kojarzy mi się z... Koksem.

Dar natury, który chciałbym posiadać... To umiejętności plastyczne.

Instrument, który wzbudza we mnie największe emocje, to... Wiolonczela. Albo perkusja.

Filmy, które mogę oglądać w nieskończoność, to... „Virgin Suicides”, „Wodzirej”, większość Allena.

Miejsce na świecie, które chciałabym najbardziej zobaczyć, to... Całe Stany i Tokyo.

tekst: Adrian Chorębała, ASz | zdjęcie: Marcin Cecko/Sony Music