RONNIE DEELEN: Little bit of everything

Nieustanny entuzjazm, totalna radość i intensywne kolory – tak w skrócie można scharakteryzować twórczość Ronniego Deelena, z którą można zetknąć się na Śląsku od jakiegoś czasu. Ronnie jest Holendrem, pochodzi z Rotterdamu, ale mieszka tutaj. Dlaczego Katowice? „Najbardziej inne i najciekawsze miejsce, jakie widziałem” – odpowiada artysta.

Znakiem rozpoznawczym sztuki Ronniego są stworki, wariacje na temat przedziwnych kosmicznych postaci, wyróżniające się oryginalną dziecinną kreską i wyrażające wachlarz emocji: od radości, przez melancholię, po smutek. Możecie je obejrzeć m.in. na naszej okładce i na www.ronskipolski.nl

Skąd ten pomysł? „Jak zaczynałem studiować na akademii w Rotterdamie, poszukiwałem swojego stylu. Po 3 latach studiów pojechałem do Portugalii i tam zacząłem rysować te ‘maskotki’” – opowiada. Od tego czasu Ronnie misternie tworzy swój osobny świat, do którego zaprasza odbiorców. „To bierze się ze środka” – tłumaczy. „To 100% ja. Jestem pozytywną osobą i chcę pokazać ludziom moją wizję świata. Chce przekazać im nadzieję, radość, śmiech. Moja sztuka jest bardzo otwarta, każdy w niej może zobaczyć, co chce. Jest swego rodzaju zaproszeniem.”

DIZAJN KOMBINOWANY
O Ronnim można powiedzieć, że jest artystą renesansowym. Próbuje swoich sił w wielu dziedzinach jednocześnie. „Bardzo lubię kombinować” – opowiada. „Zajmuję się animacją, muzyką, performance, video, malarstwem, grafiką, szyję lalki.” Ten synkretyzm może tłumaczyć jego projektowe podejście do materii, w której tworzy. Jak tłumaczy, „jestem dizajnerem, ale artystycznym dizajnerem. Jestem pomiędzy sztuką i dizajnem. Stąd interdyscyplinarność jest dla mnie taka interesująca. Pomiędzy – to jest najbardziej interesujące.”

Wszystkie działania Ronniego cechuje dziecięca naiwność, która pozwala mu odnajdywać wspólne dla wszystkich doświadczenia zabawy i beztroski. Ponadto Ronnie jest zwolennikiem prostych rozwiązań. „Jestem zainteresowany prostotą, stąd moja fascynacja pierwszymi komputerami typu Commodore, Game Boyami. Na tych sprzętach jest bardzo mało możliwości, co wymaga dużej kreatywności podczas tworzenia muzyki, grafiki oraz innych rzeczy. Z drugiej strony interesują mnie również najnowocześniejsze i najbardziej zaawansowane sprzęty i programy komputerowe. Dają one wiele bardzo ciekawych możliwości, na przykład przy tworzeniu obrazu, muzyki czy sztuki interaktywnej.”

MIŁOŚĆ DO STARYCH KOMPUTERÓW
Ronnie solo jako muzyk nagrywa zabawne, melodyjne piosenki, bo jak twierdzi: „piosenki są dla mnie podstawową formą muzyczną. Piosenka jest małą historią, która jest przetłumaczona na muzykę.” Poza solowymi dokonaniami Ronnie współtworzy formację RGBoy (wraz z Piotrkiem Ceglarkiem i Jasiem Dybałą). Powołali do życia projekt audiowizualny o zacięciu eksperymentalnym. Ich punktem wyjścia były 8-bitowe urządzenia oraz Game Boye, które stanowią podstawę brzmienia. Siarczyste bity współgrają z kosmicznymi melodiami i transowymi pejzażami z pogranicza kwaśnej elektroniki i post-industrialnych dźwięków.

Jak mówi Ronnie, „RGBoy nie jest zespołem, to bardziej performance. Wizualizacje są dla nas bardzo ważne, nie moglibyśmy bez nich istnieć. Jesteśmy trzema różnymi osobowościami, ale jest coś, co nas łączy. Miłość do starych komputerów i pierwszych digitalnych dźwięków, jakie one mogą z siebie wydawać. RGBoy to jest chip z innej galaktyki, który znaleźliśmy i uczymy się, jakie ma właściwości.”

tekst: Adrian Chorębała | zdjęcie: archiwum Ronniego
ultramaryna, styczeń 2009