SABINA BEDNARZ: Świat według Sabinki mieści się w walizkach

Z okazji Dnia Dziecka poprosiliśmy o wywiad najświeższą crew, jaka kiedykolwiek trafiła na łamy Ultramaryny. Sabina Bednarz w tym roku skończy 12 lat, a jednak już zdążyła zdubbingować kilka animowanych postaci, wystąpić m.in. w serialach „Stulecie Winnych”, „Planeta Singli. Osiem historii”, „Rodzinny interes” i „Gliniarze” oraz zagrać tytułową rolę w wystawianym w Teatrze Kameralnym w Bydgoszczy musicalowym hicie „Matylda”. Jest też współautorką i oczywiście bohaterką kanału YouTube „Świat według Sabinki”.

Ultramaryna: Kto zainspirował cię do odkrycia talentu?

Sabina Bednarz: Tata. Zawsze dbał, żebym się nie nudziła. Kiedyś organizował koncerty muzyki chrześcijańskiej i chyba od tego się zaczęło. Przed koncertami często bywaliśmy na próbach. Na jednej z nich tak szalałam, że ktoś do niego podszedł i powiedział, że mam w sobie niesamowitą ekspresję. To mu dało do myślenia.

Opowiedz nam o swojej Matyldzie. Lubisz tę postać? Myślisz, że byście się zaprzyjaźniły? Bardzo ją lubię i myślę, że mam z nią wiele wspólnego. Mnie też interesuje mnóstwo spraw. [Matyldę nieustannie zżera głód wiedzy – przyp. red.]

I jak ona czujesz się buntowniczką? Czasami tak.

To dlatego twoim ulubionym numerem z „Matyldy” jest „Rewolucja dzieci”? Oczywiście.

Jak uczyłaś się, jak śpiewać i grać tak złożoną postać? Chodzę do szkoły muzycznej i gram na skrzypcach, czego, szczerze mówiąc, trochę nie lubię. Właśnie kończę pierwszy stopień w szkole muzycznej. I chyba jednak pójdę na drugi. Poza tym uczestniczyłam w wielu zajęciach i warsztatach aktorskich, muzycznych i musicalowych, głównie w Warszawie w ramach Autorskiej Szkoły Musicalowej Macieja Pawłowskiego, Warsztatowej Akademii Musicalowej, Teatralnej Akademii Musicalu, Studio Buffo i innych.

To brzmi, jakbyś więcej czasu spędzała w Warszawie niż w Rudzie Śląskiej. Faktycznie trochę żyjemy na walizkach i to jest szalone. Niedawno z powodu „Matyldy” nasze życie przeniosło się nawet do Bydgoszczy.

Jak to pogodziłaś ze zwykłą szkołą i szkołą muzyczną? Lekcje skrzypiec miałam online. A z innych dostawałam notatki.

Naprawdę nie narobiłaś zaległości? Naprawdę. Zresztą dzisiaj nawet dostałam piątkę z polskiego.

Brawo! A musical cię interesuje, czy to trochę jak z tymi skrzypcami? Zupełnie inaczej. Mimo że mam tylko 11 lat, byłam już na wielu musicalach. Często jestem najmłodszą osobą na widowni. Lubię też filmy musicalowe, ale najbardziej podobają mi się musicale na żywo.

Który szczególnie polecasz? „Kajko i Kokosz. Szkoła latania”. Scenografia w nim wymiata. Zresztą śpiew i choreografia też. Zwłaszcza w scenach lotu Kajka, Kokosza i Mirmiła w skrzyni.

„Matylda” jest twoim debiutem? Prawdę mówiąc, tak. Wcześniej przygotowywałam się do roli Wendy w musicalu „Piotruś Pan” i jesienią brałam udział w próbach, ale wtedy ogłoszono, że się dostałam do „Matyldy”, więc musiałam rolę Wendy odłożyć na później. Mam nadzieję, że uda mi się do niej wrócić w przyszłym sezonie.

A masz swoją wymarzoną rolę? Z dziecięcych to chyba właśnie Matylda, ale gdybym miała wskazać inną, niekoniecznie dziecięcą postać, to byłaby to Kim z musicalu „Miss Saigon”. To rola niemal wyłącznie śpiewana i jest to śpiew naprawdę piękny. Widzieliśmy to przedstawienie z tatą w Łodzi. Zrobiłam sobie nawet zdjęcie z panią, która grała Kim, czyli Ulą Laudańską.

Zostawmy na chwile musicale. Szerokiemu gronu widzów znana jesteś jako Ula Klimkiewicz z serialu „Stulecie Winnych”. Ciekawa jestem atmosfery na planie. Możliwość zagrania w tym serialu to bardzo fajna przygoda. Poza samym graniem mogłam na planie poznać wiele ciekawych osób. Byli tam aktorzy znani i mniej znani oraz kilkoro dzieciaków. Atmosfera ogólnie była bardzo fajna. Bardzo lubię pracować na planie, gdzie mogę się wielu ciekawych rzeczy dowiedzieć.

Zdradzisz nam, jakie wyłaniają ci się plany na horyzoncie? Niedawno słyszałam plotkę o zbliżającym się kolejnym projekcie telewizyjnym. Jest w niej ziarno prawdy? W zasadzie nagrania do tego projektu już się skończyły. To program edukacyjny „Latający patrol” o tematyce ekologicznej. Na planie było bardzo fajnie. Poznałam nowych ludzi i świetnie się bawiłam, chociaż pracy było sporo.

Podziwiam nie tylko twój muzyczny talent, ale także to, z jakim opanowaniem rozmawiasz z mediami. Szkoliłaś się pod tym kątem? Nie. Wszystko przyszło jakoś samo. Tata zachęcał mnie, żebym rozmawiała z różnymi osobami, często dorosłymi, w różnych sprawach. Czasem zamawiałam coś przez telefon, płaciłam za zakupy w sklepie. Do dzisiaj dziwnie na mnie patrzą, gdy podaję NIP do faktury na stacji benzynowej. Po prostu nie boję się rozmawiać z ludźmi.

Zbliża się Dzień Dziecka. Masz jakieś marzenia w związku ze swoim świętem? Moim marzeniem poza graniem w teatrze jest cykliczna rola w serialu telewizyjnym oraz rola prowadzącej w programie telewizyjnym dla dzieci, np. w TVP ABC. Niedawno z tatą oglądaliśmy bardzo stary program „5-10-15” i tata opowiadał mi, że wiele osób z tego programu do dziś robi ciekawe rzeczy związane z aktorstwem, telewizją i mediami. To jest chyba to, co kiedyś mogłabym robić.

tekst: Pola Sobaś-Mikołajczyk | zdjęcie: arch. S. Bednarz
ultramaryna, maj/czerwiec 2022

>>> Sabina Bednarz na Facebooku